Er zijn verschillende manieren waarop dit kan plaatsvinden. Als je van plan bent om de schuldenlast geleidelijk in te lopen, dan doorloop je waarschijnlijk het volledige formele traject van de surseance. Als je de surseance heel bewust in wilt zetten vanwege de akkoordregeling die erbij hoort, dan kun je veel korter door de bocht.

Wij gaan voor nu uit van de kortste route naar een oplossing, oftewel de snelste stappen naar een akkoord in surseance. Sterk vereenvoudigd, ziet dat er dan zo uit:

1. Eerst kijken we of je in aanmerking komt voor een surseance. Dat doen we aan de hand van bovenstaande (economische) criteria. Is dat niet het geval, bijvoorbeeld omdat je aanhoudende verliezen maakt, is de kans (te) groot dat de surseance meteen wordt omgezet in een faillissement. Zonde van tijd en geld om verder te gaan op een kansloos spoor.
2. We bereiden de surseance voor. Dat begint met een begroting voor de surseanceperiode, waaronder begrepen omzetprognoses en een liquiditeitsbegroting. De tent moet vooral blijven draaien in de aanloop naar het akkoord. Dit is ook het eerste waar de bewindvoerder naar zal vragen, zodra de surseance formeel van start gaat.
3. Vervolgens bereiden we het ontwerp akkoord voor. We inventariseren de totale schuldenlast en we bekijken wat het bod moet gaat zijn. Uitganspunt is dat de schuldeisers met het aangeboden akkoord beter af zijn dan bij faillissement. Meestal wordt het benodigde bedrag door een derde partij ter beschikking gesteld, op voorwaarde dat het akkoord definitief wordt vastgesteld.
4. Als we klaar zijn, dienen we het surseance verzoek in bij de rechtbank. Als het verzoekschrift aan alle eisen voldoet, krijg je van de rechtbank voorlopige surseance van betaling. Er vindt nog geen zitting plaats. De rechter benoemt dan ook een bewindvoerder. De bewindvoerder waakt over de belangen van de schuldeisers.
5. (Wanneer onderdeel van het reddingsplan de opzegging van bijvoorbeeld huurovereenkomsten inhoudt, of het afscheid nemen van personeel, zal dat eerst samen met de bewindvoerder worden besproken en uitgevoerd. In deze gevallen zal het starten van het akkoordtraject even op zich laten wachten.)
6. Wanneer we uitsluitend het akkoord tot doel hebben, kunnen we het akkoordtraject gelijktijdig met het surseance-verzoek al opstarten. Dat doen we door direct het ontwerpakkoord bij de rechtbank neer te leggen. Dat akkoord wordt dan ter inzage gelegd en aan de bewindvoerder overhandigd.
7. Gewoonlijk geeft de rechtbank in dat geval voorrang aan het akkoordtraject door spoedig te bepalen:
   
   A. wanneer de schuldeisers hun vorderingen uiterlijk moeten hebben ingediend bij de bewindvoerder;
   
   B. de dag en het tijdstip waarop het aangeboden akkoord door de rechtbank zal worden behandeld. Dit wordt ook gepubliceerd in de Staatscourant.
8. De bewindvoerder zal aan de hand van de ingediende vorderingen een crediteurenlijst opstellen, met daarop de schuldeisers en hun vorderingen. Ook zal de bewindvoerder daarbij noteren of zij/hij vindt of de vorderingen kloppen of niet. Dit kan soms nog wat discussie opleveren tussen de bewindvoerder en sommige schuldeisers, waar weer diverse regelingen voor zijn hoe dat op te lossen.
9. De bewindvoerder zal tussentijds verslag uitbrengen over de voortgang van de surseance en over het aangeboden akkoord. De bewindvoerder waakt over de belangen van de schuldeisers, dus zal zij/hij bekijken of het akkoord inderdaad ook het beste is voor de crediteuren. De mening van de bewindvoerder is daarmee van grote invloed op de kansen op een succesvol akkoord.
10. Het is gebruikelijk om van de schuldeisers een schriftelijke volmacht te krijgen om namens hen een stem uit te brengen. Zo weet je meestal voor de stemming al of je het gaat redden of niet.
11. Op de door de rechtbank bepaalde dag vindt dan de stemming plaats. Hierbij wordt uitgegaan van de lijst van de bewindvoerders, waarin zij de goedgekeurde schuldeisers hebben opgenomen. Vervolgens is het goed om te weten dat alleen de stemmen meegeteld worden van de schuldeisers die ter zitting zijn verschenen. Dat kan doordat wij daadwerkelijk aanwezig zijn, maar dat kan – zoals gezegd – ook doordat zij een schriftelijke machtiging hebben afgegeven. Om een akkoord te bereiken is het vervolgens vereist:

    dat de helft van het aantal schuldeisers vóórstemt en
    dat die schuldeisers samen méér dan de helft van de totale schuldenlast vertegenwoordigen

12. Is het akkoord succesvol door de stemming geloodst, volgt er nog een laatste zitting door de rechtbank die het akkoord nog aan een algemene toets onderwerpt. Punten waar naar wordt gekeken:

Zijn de schuldeisers daadwerkelijk beter af met het akkoord dan met het alternatief?
Is het voldoende gewaarborgd dat het akkoord kan worden nagekomen, oftewel: is het geld er ook om uit te keren?
Zijn er geen spelletjes gespeeld, bijvoorbeeld doordat er onderhandse deals zijn gesloten met bepaalde schuldeisers?
Wordt het akkoord door de rechtbank gehomologeerd, oftewel goedgekeurd, dan is het definitief. Na uitkering ben je van de schulden af en kun je met een schone lei weer verder.